Architektura dolnego kościoła

Architektura dolnego kościoła[1]

Uwarunkowania funkcjonalne, założenia planu budowli

W projekcie kościoła poziom dolny nie miał pełnić funkcji sakralnych. Jednak stworzony z myślą przejęcia tej roli, znakomicie komponuje się w założeniu planu budowli: wytwarza wyraźną nawę główną oraz przestrzenie boczne – całość w charakterze wnętrza kościoła klasycznego. Nawa główna wzbogacona jest pasami bocznymi, wyodrębnionymi za pomocą smukłych słupów. Jasno określone rejony wejścia głównego oraz klasycznie wielokątnego prezbiterium spinają wszystkie elementy w wyrazistą całość.

Wystrój wewnętrzny

W prostej formie połączono istnienie formy technicznej, jaką jest konstrukcja żelbetowa, jedynie otynkowana i pomalowana, z partiami ścian malowanymi bądź obłożonymi płaskim motywem z kamienia piaskowcowego. Z wyrazem ścian pozostaje w związku gładka, okładzina kamienna posadzki.

W każdych warunkach oświetlenia wnętrze wydaje się być spokojne i wyważone. Również elementy wyposażenia ruchomego, motywy figuralne, malarskie itp. w żaden sposób tej równowagi wnętrza nie naruszają.

Najważniejsze rozwiązania techniczne

Najistotniejszym problemem budowlanym przy wznoszeniu kościoła była konieczność zapewnienia należytej izolacyjności od wód podziemnych w sytuacji całkowitego zagłębienia obiektu kościoła dolnego. Uzyskano ten efekt ostatecznie poprzez należytą izolację powłokową oraz budowę niezależnej, drugiej ściany zewnętrznej z przestrzenią wentylowaną. Te rozwiązania spowodowały absolutny brak wilgoci budowlanej w pomieszczeniach kościoła dolnego. Drugim zasadniczym rozwiązaniem stanowiącym o charakterze kościoła jest konstrukcja nośna dla całości kościoła górnego. System gęsto żebrowego stropodachu i stropu żelbetowego wspartego na systemie słupów wewnętrznych i ścian zewnętrznych, sprawia wrażenie niezwykle lekkiej a jednocześnie stabilnej konstrukcji. Jego pozytywnego obrazu dopełnia skuteczna izolacja przeciwwodna stropodachu-tarasu przed kościołem górnym. Właśnie skuteczność obu tych rozwiązań na przestrzeni wielu minionych lat wystawia jak najlepsze świadectwo zarówno autorom projektu jak i wykonawcom prac budowlanych.

Opracowano na podstawie książki

„U źródeł własnej tożsamości” ks. profesora Zygfryda Glaesera.